Batzuetan burokrazia alemaniarraren munduan murgiltzea ez da erraza, batez ere zortzi abizen euskaldun badituzu 😉 .
Alemanian kultura-elkarte bat sortzearen errealitatea laguntza komunitario eta talde-laguntza handia, kideen ahalegina eta presidente bat bizikleta eta boligrafo batekin izatea da.
Plangintzatik eta kontzeptualizaziotik hasi eta lege-erregistroraino, kide bakoitzaren konpromisoa funtsezkoa izan da. Edonoren etxean patata tortilla artean, Bremengo Vierteleko Lagerhausean edo Zoom bideodei bidez, partaide bakoitzak ahalegin handiak egin ditu Bremenera iristen den euskaldun bakoitzak kultur erreferentzia puntu bat izan dezan. Elkartea sortzeko prozesua hasi aurretik ere, horrelako bilerak ezinbestekoak ziren elkartearen ikuspegia, xedea, antolaketa-egitura eta helburuak plainfikatzeko eta kontzeptualizatzeko.
Lege Erregistroan izateak, hau da, Elkartea Amtsgericht-ean (Tokiko Barrutiko Auzitegiko Elkarteen Erregistroan) ofizialki erregistratzeak dakarren urratsik garrantzitsuena, Alemaniako Kode Zibilean (Bürgerliches Gesetzbuch – BGB) ezarritako legezko baldintzak betetzen dituen estatutu bat prestatzea da. Artikulu honetan ez dut xehetasun handirik emango prestatu behar izan ditugun prozedura eta paper guztiei buruz, eremu burokratikoan eta administratiboan sartuko ginatekeelako, eta web orri honek ez du irakurle lokarturik nahi. Gure presidentearen ahalegina baino ez da azpimarratzekoa, boligrafo batekin, estatutua plastifikatutako karpeta batean Bremengo euri-jasengatik busti ez zedin, eta praka on batzuk, euri-jaka bat eta bizikleta, kide guztien sinadurak bildu ahal izan zituena estatutua eta behin betiko paperak erregistroan entregatu ahal izateko. Zerbaitegatik da gure presidentea.
Lehendakari hitza dela eta, behin elkartea erregistratuta, zuzendaritza-batzorde bat aukeratu behar izan genuen, elkartea kudeatzeko eta ordezkatzeko. Batzar horretan, oro har, honako rol hauek sartzen dira: lehendakaria, lehendakariordezkoa eta idazkaria, baina elkartearen behar espezifikoen arabera alda daiteke. Kide guztiek demokratikoki esleitu zituzten rolak. Nolanahi ere, paperean ofizialki agertu ere egiten ez den rol oro funtsezkoa da komunitate honentzat: jateko zerbait beti ekartzen duena, WhatsApp taldean ekitaldiak aurrera ateratzeko presioa egiten duena, haurrak ere ekitaldietan sar daitezen pentsatzeaz arduratzen dena, ekitaldi bakoitzean beti egoten dena… Rolak ez du axola, garrantzitsuena komunitatean elkartzea eta gure hizkuntzaz gozatzea da. Horretarako gaude hemen, ezta?
Puntu asko deskribatu gabe utzi ditut eta ez ditut artikulu honetan aipatuko, baina zure herrian edo hirian euskal erakunderen bat irekitzea pentsatzen ari bazara, ez izan zalantzarik gurekin harremanetan jartzeko, edozein laguntza behar baduzu. Zerbait aurreratu besterik ez: talde konprometitua beharko duzu, pazientzia handia burokraziaren aurrean eta WhatsApp talde sendoa 🙂 .
Orain bertan, behin legez ezarrita, funtsezkoa iruditzen zaigu elkartea eta gure jarduerak sustatzea gure kultura eta hizkuntzara jende gehiago erakartzeko. Web orri honen eta gure sare sozialen bidez, horixe bera egingo dugu: gure ekitaldien berri emango dizuegu, gure burua gehiago aurkeztuko dugu, etab. Artikulu osoa irakurri baduzu, lehen urratsa eman duzu gure euskal familiarantz.
Ongi etorri! Adi egon, laster ikusiko dugu elkar eta!